Cuma Hutbesi (PDF)

بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم

اِنَّ اَوَّلَ بَيْتٍ وُضِعَ لِلنَّاسِ لَلَّذ۪ي بِبَكَّةَ مُبَارَكًا وَهُدًى لِلْعَالَم۪ينَۚ.

ف۪يهِ اٰيَاتٌ بَيِّنَاتٌ مَقَامُ اِبْرٰه۪يمَۚ وَمَنْ دَخَلَهُ كَانَ اٰمِنًاۜ وَلِلّٰهِ عَلَى النَّاسِ حِجُّ الْبَيْتِ مَنِ اسْتَطَاعَ اِلَيْهِ سَب۪يلًاۜ وَمَنْ كَفَرَ فَاِنَّ اللّٰهَ غَنِيٌّ عَنِ الْعَالَم۪ينَ .

وَقَالَ رَسُولُ اللّٰهِ صَلَّي اللّٰهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ:

...الْحَجُّ الْمَبْرُورُ لَيْسَ لَهُ جَزَاءٌ إِلاَّ الْجَنَّةُ.

Bir Mübarek Sefer: “Hac”
(31.05.2024)

Kardeşlerim! Aziz Müminler!

İslam’ın temel esaslarından biri de hacca gitmektir.[1] Yolculuğa gücü yetenlerin Kabe’yi ziyaret etmesi, Allah’ın insanlar üzerindeki hakkıdır.[2] Haccın amacı, sembollerden oluşan birtakım ibadetlerin[3] işaret ettiği hakikatlerden dersler alarak hayata yepyeni bir bakış açısı kazandırmaktır. Peygamberimiz (s.a.s.) de bir hadisinde, içine hiçbir günahın karışmadığı, insanı iyi ve takvalı kılan ‘mebrur’ bir haccın karşılığının ancak cennet olacağını[4] ifade etmiştir.

Hac yolculuğuna çıkan kişi evini, ailesini, sevdiklerini geride bırakır. Hz. Peygamber'in de ifade ettiği gibi dünyada garip bir yolcu olduğunu[5] öğrenir. Aslında bu yolculuk, yabancı coğrafyalara doğru gidilen bir gurbet yolculuğu değil, bilakis kişinin öz memleketine doğru yaptığı bir sıla yolculuğudur. 

Hac yolcusu, gönül çantasına imanını, teslimiyetini, salih amelini ve takva azığını[6] yerleştirir; kul hakkına girdiği kişilerden helallik alarak ağır yüklerinden kurtulur. Kalpte heyecan, dilde “Lebbeyk! Allahumme Lebbeyk! Buyur Allah’ım! Huzuruna geldim Allah’ım!” sesleriyle, öldükten sonra yeniden dirilişi yaşamak üzere yola koyulur. Ve her bir aşaması birbirinden farklı öğretilerle dolu hac okulu başlamış olur.

İhram, insanların önem verdiği dış görünüşe değil, Yüce Allah’ın önem verdiği iç görünüşe odaklanmayı öğretir. Arefe günü, Arafat’ta mahşerin provası  yaşanır. Tüm hacılar, Âdem ile Havva’nın pişmanlığıyla ellerini açıp gözyaşı dökerler. Vakfe ile duruşlarını gözden geçirir, Meş’aril Haram’da Allah’ı zikrederek[7] şuura erer; Mina’da şeytan taşlayarak günahlarından birer birer arınırlar. Kurban ile kayıtsız şartsız Allah’a teslim olmayı, tavaf ile Allah merkezli bir hayat yaşamayı öğrenirler.

Safa ile Merve tepeleri arasında yapılan Sa’y ibadeti de haccın sembollerindendir.[8] Hz. Hacer’in tek başına evladına su bulmak için koşturduğu bu tepeler, iniş çıkışlarla dolu hayat yolculuğunu sembolize eder. En büyük imkânın iman olduğunu ve zahmetsiz rahmete ulaşılamayacağını öğretir bu tepeler. Zemzem, işte böylesi bir gayret, alın teri ve gözyaşının ödülü olarak armağan edilmiştir. İhramdan çıkmanın sembolü olan tıraş, bir parçamızı feda etmenin ve hayata yepyeni bir başlangıç yapmanın sembolüdür.

Kardeşlerim!

Her bir metrekaresinde acı-tatlı birçok hatıranın yaşandığı o kutsal beldelerdeki dağlar, taşlar bile ders almasını bilenlere birçok şey anlatır, bir çok şey hatırlatır.

Rabbim, hac yolculuğuna çıkan tüm kardeşlerimizin yolculuklarını hayırlı, ibadetlerini makbul, haclarını mebrur eylesin.

DİTİB Hutbe Komisyonu